திருநாவுக்கரசரின் பெருமையைச் சொல்லும் திங்களூர்

அப்பூதி அடிகள் குருபூஜை – 31.1.2025

ஆலயங்கள் இருக்கும் ஒவ்வொரு ஊரும், பல்வேறு அருளாளர் களின் வாழ்வோடு இணைந்தும் பிணைந்தும் இருக்கிறது. அப்படிப்பட்ட ஒரு ஊர்தான் திங்களூர்.இன்றைக்கு மிகச்சிறிய கிராமம். அந்தக் காலத்தில் நல்ல நகரம். கும்பகோணம் திருவையாறு சாலையில் திருவையாறுக்கு சற்று வடக்கே காவேரியின் வடகரைத் திருத்தலமாக விளங்குகிறது இந்தத்தலம். நவக்கிரகத் தலங்களில் சந்திரனுக்கு ஏற்ற தலம். சந்திரனின் பெயராலேயே திங்களூர் என்று வழங்கப்படுகிறது. அங்கே வாழ்ந்து வந்தார், ஒப்பற்ற சிவநெறிச்செல்வர் ஒருவர். அவர் பெயர் அப்பூதி அடிகள்.

சமயக்குரவர்களில் அப்பர் என்ற திருநாமமுடைய திருநாவுக்கரசரை காணாமலேயே காதல் கொண்டு அவர் பெயரிலேயே அறங்கள் பலவற்றைச் செய்து கொண்டிருந்தார். திங்களூரில் எங்கு நோக்கினும் திருநாவுக்கரசரின் பெயரால் தருமசாலைகள், தண்ணீர் பந்தல்கள், மடங்கள், அன்னதானங்கள் நடத்தி வந்தார்.

“வடிவுதாங் காணா ராயும்
மன்னுசீர் வாக்கின் வேந்தர்
அடிமையுந் தம்பி ரானார்
அருளுங் கேட்டவர் நா மத்தால்
படி நிகழ் மடங்கள் தண்ணீர்ப்
பந்தர்கள் முதலா யுள்ள
முடிவிலா அறங்கள் செய்து
முறைமையால் வாழும் நாளில்’’
– என்று சேக்கிழார் பாடுகிறார்.

திருப்பழனம் சென்ற அப்பர் பெருமான், அங்கிருந்து அருகிலிருந்த திங்களூர் என்ற தலத்திற்கு கைலாசநாதரை வணங்க எழுந்தருளுகிறார். அது வேனில் காலம். தண்ணீர் தண்ணீர் என்று தாகத்துக்கு அலையும் பகல்நேரம். நல்ல மரநிழலில் குளிர்ந்த நீரினை வந்தவர்களுக்கு உபசரித்துக் கொடுக்கும் தண்ணீர் பந்தலைப் பார்க்கிறார். பத்து ரூபாய் தர்மத்துக்கு நூறு ரூபாய் போர்டு வைக்கும் காலம் இது. அன்றைக்கும் அங்கே ஒரு போர்டு இருந்தது. விழிகளால் அளந்த நாவுக்கரசரின் வியப்பு, கேள்வியாக மாறியது.

“ஐயா, இந்த திங்களூரிலே எங்கு பார்த்தாலும் தருமம் தருமம் என்று தருமச்சாலைகள் நிறைந்திருக்கிறதே… இதனை இத்தனை ஊக்கத்தோடு நடத்தும் அறவழிச் செல்வர் யார்?”
பதில் கிடைக்குமுன், பதிலே நடந்து வருகிறது. ஆம். வினாவுக்கு விடையாக அப்பூதியடிகளே அங்கு வந்து விடுகிறார். அறவழிச் செல்வர் அப்பூதியடிகள், தவநெறிச் செல்வரின் தாள் பணிகிறார். வாகீசர், (நாவுக்கரசர்) தொண்டருக்கும் தொண்டர் அல்லவா. சேக்கிழார் இதனைச் சொல்லும்போது,

“மற்றவர் தம் அடிபணியா
முன்பணியும் அரசு’’
– என்பார்.

மற்றவர் தன்னைப் பணிவதற்குமுன் தானே உயிர்களைச் சிவமாக எண்ணிப் பணியும் பெரும் பண்பு உடையவர் திருநாவுக்கரசர். அப்பூதியடிகளாரைப் பார்த்துக் கேட்கிறார்.
“நீங்கள் புரிகின்ற அறம் பலவும் கேட்டோம். ஆனால் ஓர் ஐயம்”“சொல்லுங்கள்!”“ஆறணியும் (கங்கை) சடைமுடியார் அடியார் எனப்போற்றப்படும் சிவனடியார் பொருட்டு நீங்கள் தருமம் செய்கிறீர்கள். இதில் உங்கள் பெயர் எழுதாமல் யாரோ திருநாவுக்கரசர் என்று போட்டிருக்கிறீர்கள், என்ன காரணம்? அப்பூதியடிகள் இதை கேட்டதும் காதைப் பொத்திக் கொண்டார்.

“யாரோ திருநாவுக்கரசா?” ஒரு சிவத் தொண்டரைப் பார்த்த மகிழ்ச்சி மறைந்தது. அதுவரை அமைதியாக இருந்த அப்பூதி அடிகளார்க்கு ஆத்திரம் தலைக் கேறுகிறது. நாவுக்கரசரையே அனாமதேயம் போல் யாரோ? என்று கேட்கும் இவர் அடியார் தானா? என்ற சந்தேகம் எழுகிறது. குரலை உயர்த்துகிறார்,“என்ன சொன்னீர்? வேறொரு பெயரா? அன்று சமணருடன் வாதம் செய்து சைவம் வளர்த்த ஒப்பற்ற பெயரா, வேறொரு பேர்? நன்மையெலாம் தரும் நாயகன் பாதம் பணிந்து, திருத்தொண்டாற்றி, என் போன்ற ஞானமில்லா தோர்க்கும் செம்மை புரியும் திருநாவுக்கரசரின் பெயரைத்தவிர்த்து வேறொரு பெயரையா வைப்பது? வேடமோ சிவவேடம்! பேசுவதோ எதிர்வாதம், நீர் யார்? உடனே கூறும்.” தன்மேல் இவ்வளவு அன்பு கொண்டவரோ இந்த அடியார். அடடா, தன்னைப் பார்க்காமலேயே கொண்ட பக்தி என்னே!திருநாவுக்கரசை எதிர்த்து திருநாவுக் கரசே பேசினாலும் அதனைத்தள்ளும் அற்புத அடியவராக இருக்கிறாரே! நெகிழ்ந்து போகிறார் நாவுக்கரசர்.

“ஐயா! அடியேன்தான் அந்த சிறுமையோன்.” தன்னைச் சிறுமையோன் என்று சொல்லிக் கொள்ளுகிறார் திருநாவுக்கரசர்.“தெருளும் உணர்வில்லாத சிறுமையேன்’’ – என்பது சேக்கிழார் வாக்கு. அவரை என்று காண்பேனோ என்று ஏங்கியிருந்த அப்பூதியடிகளுக்கு எதிரில் அடக்கமாக நிற்கும் திருநாவுக்கரசர் என்ற ஒப்பற்ற ஞானியின் தரிசனம் கிடைத்தவுடன் நெகிழ்கிறார். தடார் என்று அவர் திருவடிகளில் விழுகிறார் அப்பூதியடிகள். அவரை தம்முடைய இல்லத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறார்.

திருநாவுக்கரசருக்கு பாதபூஜை செய்து, சிவபூஜைக்கு ஏற்பாடு செய்கிறார். தோட்டத்தில் வாழையிலை பறிக்கச்சென்ற அப்பூதியடிகளின் மகன் திருநாவுக்கரசு (இவரின் பெயரும் திருநாவுக்கரசு) பாம்பு தீண்டி இறந்துவிடுகிறான். வாராத விருந்தென வந்த திருநாவுக்கரசரோ வெளியே சென்று வீட்டுக்கு வரும் நேரம். என்ன செய்வது? சேக்கிழார் இந்த சோகக் காட்சியை வர்ணிக்கிறார் பாருங்கள்.

பெறுவதற்கு அரிய புதல்வனை, பெற்றோர்கள் ஒரு பாயினுள் வைத்து மறைக்கின்றனர். சோகத்தைக் கஷ்டப்பட்டு மறைத்துக் கொண்டு திருநாவுக்கரசரின் வருகையை எதிர்நோக்கி விருந்துக்கு வேண்டிய ஏற்பாடுகளை தயங்காமல் செய்கின்றனர். திருநாவுக்கரசரும் வந்துவிட்டார்.ஆசனம் தந்து அழகான வாழையிலையில் அன்னமும் கறிகளும் அழகாகப் பரிமாறி இருக்கும் வேளையில், திருநாவுக்கரசர் பூசனைகள் புரிந்து வெண்ணீறு பிரசாதமாக இருவர்க்கும் தந்து, “ஆமாம். விளையாடிக் கொண்டிருந்த உங்கள் புதல்வன் எங்கே?” என்று கேட்கும் போதுதான் அதுவரை இல்லாத மயக்கம் வருகின்றது.

“சுவாமி அவன் தங்கட்கு உதவான் இப்போது” அவன் இறந்துவிட்டான் என்று குறிப்பால் உணர்த்துகிறார். ஒரு கணம் திகைத்தார் திருநாவுக்கரசர்.“இப்போது இங்கு அவன் உதவானா? என்ன ஐயா சொல்கின்றீர்? இவ்வுரை பொறாது என் உள்ளம். என் செய்தான்? உண்மையைச் சொல்லும்” பெரியவரின் விருந்துக்கு விரோதம் வரும் என்றஞ்சி சொல்லாமல் வைத்திருந்த உண்மையை அவரே ஆணையிட்டுக் கேட்ட பிறகு சொல்லியே ஆக வேண்டிய நிலை. நடந்த கதையைச் சொன்னார்கள்.

“நல்லது செய்தீர்! ஐயா நல்லது செய்தீர். இந்த வயோதிகனுக்கு விருந்து படைக்க வேண்டும் என்று வயசுப் பிள்ளையை பறிகொடுத்தும் அதனை மனதில் மறைத்துக் கொள்ள என்ன துணிவு? யாராவது இக்காரியத்தைச் செய்வார்களா?” அடுத்து அவர் உதட்டிலிருந்து பரம கருணையோடு வெளிப்படுகிறது. “ஒன்றுகொலாம்” என்று தொடங்கும் திங்களூர் பதிகம்.

“ஒன்று கொலாம் அவர் சிந்தை உயர் வரை
ஒன்று கொலாம் உயரும் மதி சூடுவர்
ஒன்று கொலாம் இடு வெண்தலை கையது
ஒன்று கொலாம் அவர் ஊர்வது தானே’’

இந்தப் பதிகத்தின் எந்த பாடலிலும் அப்பர் பிரான் சிவபிரானிடம் எந்த வேண்டுகோளையும் விடுக்கவில்லை. சிறுவனைப் பாம்பு கடித்து அவன் இறந்த செய்தியும் நேரடியாக சொல்லப் படாமல், கடைப் பாடலில் பாம்பின் பல் குறிப்பிடப்பட்டு குறிப்பால் உணர்த்தப்படுகின்றது. அனைத்துப் பாடல்களிலும் சிவபிரானின் அடையாளங்களும், அவனது புகழ்ச் செயல்களும் கூறப்படுகின்றன.

“வேண்டத் தக்கது அறிவோய் நீ, வேண்ட முழுதும் தருவோய் நீ’’

என்று மணிவாசகப் பெருமான் பாடியதற்கு ஏற்ப, நமது தேவைகளை, நாம் சொல்லாமலே அறிந்து கொள்ளும் ஆற்றல் படைத்த சிவபிரானிடம் நாம் தனியாக வேண்டுகோள் ஏதும் விடுக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. அவனது புகழினைப் பாடினால் போதும். நமது குறைகள் தீர்க்கப்படும் என்று அப்பர்பிரான் இந்த பதிகத்தின் மூலம் நமக்கு உணர்த்துகின்றார். பத்து பாடல்களும் பாடி முடிக்கப்பட்ட பின்னர், அப்பர்பிரானின் உள்ளக் கிடக்கையை அறிந்து கொண்ட சிவபிரான், சிறுவனின் உடலில் இருந்த நஞ்சினை நீக்குகின்றார். தமிழை அமுதம் என்கிறோம்.

அமுதம் மாண்டவர்களை மீள வைக்கும் திருநாவுக் கரசரின் தமிழ் அமுதம் அந்த பச்சிளம் பாலகனைக் காத்தது. தூங்கி எழுந்தவன் போல் எழுந்து வந்து பெற்றோர்களைக் கட்டிக் கொள்கிறான். திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் திருத்தாள்களில் அப்பூதியடிகள் விழுந்து பணிகிறார்.ஆண்டவனிடம் அடிமைத்திறம் பூண்டவர் நாவுக்கரசர். திருநாவுக்கரசரிடம் அடிமைத் திறம் பூண்ட அப்பூதியடிகளாரின் அற்புத வாழ்வோடு இணைந்த திருத்தலம் திங்களூர்.

இனி, வாருங்கள் கோயிலை தரிசிப்போம்

இக்கோயில் சோழர்களால் கட்டப்பட்டது. கிழக்கு நோக்கி உள்ள ஆலயத்துக்குத் தெற்கிலுள்ள வாயிலே பிரதான நுழைவாயிலாக உள்ளது. கருவறையில் இறைவன் கைலாசநாதர் கிழக்கு நோக்கி எழுந்தருளியுள்ளார். அம்பாள் பெரியநாயகி சந்நதி, தெற்கு நோக்கி அமைந்துள்ளது. கோயிலுக்கு முன் சந்திரதீர்த்தம் உள்ளது. வெளிப் பிராகாரம் வலம் வரும்போது, விஷம் தீர்த்த விநாயகர் சந்நதி. சுப்பிரமணியர் சந்நதி, கோஷ்டத்தில் அமர்ந்த நிலையில் தட்சிணாமூர்த்தி, கஜலட்சுமி சந்நதி மற்றும் சண்டிகேஸ்வரர் உடன் சண்டிகேஸ்வரி சந்நதி, பைரவர் சந்நதி ஆகியவை உள்ளன.

இத்தலத்தின் ஷேத்திர பாலகரான சந்திரன், மேற்கு திசை நோக்கி இறைவனைப் பார்த்தபடி தனி சந்நதியில் காட்சி தருகிறார். திருக்கோயில் உள்மண்டபத்தில் இடப்புறம் அப்பூதி அடிகள், அவருடைய மனைவி, மூத்த மகனான திருநாவுக்கரசு, இளைய மகன் திருநாவுக்கரசு ஆகியோருடைய மூர்த்தங்கள் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ளன. மகாசிவராத்திரி, மார்கழி திருவாதிரை, பங்குனி உத்திரம், திருக்கார்த்திகை ஆகிய நாட்களில் சிறப்பு வழிபாடுகள் நடைபெறுகின்றன.

இனி சுருக்கமான தல வரலாறு

சந்திரன் தென்கிழக்கு திசை நோக்கி இருக்கிறார். தேவர்களும் அசுரர்களும் அமிர்தத்தைப் பெற வேண்டி திருப்பாற்கடலைக் கடைந்தார்கள். மந்திர மலையை மத்தாகவும் வாசுகி எனும் பாம்பைக் கயிறாகவும் கொண்டு அவர்கள் பாற்கடலைக் கடைந்தபோது, ஆலகால விஷம் வெளிப்பட்டது. அசுரர்கள் வாசுகியின் தலைப்பக்கத்திலும் தேவர்கள் வால் பக்கத்திலும் நின்றுகொண்டு இருந்தனர்.

தேவர்களைக் காப்பாற்றுவதற்காக இறைவன் அந்த விஷத்தை தானே அருந்தினார். ஆனாலும் நஞ்சின் தாக்கத்தினால் தேவர்கள் மயக்கம் அடைந்துவிட்டனர். அப்போது அமிர்தத்துடன் எழுந்து வந்த சந்திரன், தேவர்களின் மயக்கத்தைத் தெளிவித்தான். இத்தலத்தில் உள்ள சந்திர தீர்த்தத்தில் நீராடி, இறைவன் மற்றும் தனி சந்நதியில் காட்சி தரும் சந்திரனை அபிஷேகம், அர்ச்சனை, நெய் விளக்கு ஏற்றி வழிபட, சந்திரனால் ஏற்படும் தோஷங்கள் நீங்கி நற்பலன்கள் ஏற்படும்.

ஒவ்வொரு வருடமும் பங்குனி உத்திரத்தன்று காலை உதயத்தில் 6 மணிக்கு லிங்கத்தின் மீது சூரிய ஒளிபடுவதால், அன்று சூரிய பூஜையும், மறுநாள் பௌர்ணமி பிரதமையில் மாலை 6 மணிக்கு சந்திர ஒளி லிங்கத்தின் மீது படுவதால், அன்று சந்திர பூஜையும் நடைபெறும். நவகிரகத் தலங்களுள் சந்திரன் தலம் திங்களூர் ஆகும். தமிழ் நாட்டில் தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் திருவையாற்றில் இருந்து சுமார் 3 கி.மீ. தொலைவிலும், கும்பகோணத்தில் இருந்து சுமார் 33 கி.மீ. தொலைவிலும் இத்தலம் அமைந்துள்ளது. இது ஒரு தேவார வைப்புத்தலமாகும்.

1. குழந்தைகளுக்கு அன்னப் பிரசானத்துக்கு மிகச் சிறந்த தலம் திங்களூர் கைலாசநாதர் கோயிலாகும். அசுவினி, மிருகசிரீஷம், உத்திரம், சுவாதி, திருவோணம், சதயம், ரேவதி நட்சத்திர நாட்களிலும் சந்திரஹோரை வேளையிலும் சந்திரனையும் பசுவையும் குழந்தைக்கு காண்பித்து வெள்ளிக் கிண்ணத்தில் பால், நெய், தேன் கலந்த சாதத்தை ஊட்ட வேண்டும்.

இவ்வாறு உண்ணும் குழந்தைகளுக்கு ஜலதேவதையின் அருளும் ஒளஷதி தேவதையின் அருளும் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை. ஜலதேவதையின் அருளால் குழந்தைக்கு ஜலதோஷம் காய்ச்சல் உள்ளிட்ட நோய் அண்டாது என்றும், அப்படியே வந்தாலும் ஒளஷதி (மருந்து) தேவதையின் அருளால் அது உடனே நீங்கிவிடும் என்பதும் இந்தலத்து விசேஷம்

2. புரட்டாசி மற்றும் பங்குனி மாதங்களில் சந்திரனின் கிரகணங்கள் இறைவன் சிலை மீது விழுமாறு அமைக்கப்பட்டு இருப்பது, இக்கோயிலின் சிறப்பம்சம் ஆகும்.

3. திருமணத்தடை, குழந்தை பாக்கியம் போன்றவற்றிற்கு இங்கு வந்து பிரார்த்தனை செய்யலாம். சுவாமி அம்பாளுக்கு வஸ்திரம் அணிவிக்கலாம்.

4. இறைவன்: கைலாசநாதர்.
இறைவி: பெரியநாயகி.
சந்திரனின் நிறம்: வெண்மை.
வஸ்திரம்: வெள்ளைத்துணி.
தான்யம்: நெல்.
உணவு: தயிர் சாதம்.
மலர்: வெள்ளை அரளி.

5. கோயில் திறக்கும் நேரம்: காலை 6 மணிமுதல் 11 மணி வரை, மாலை 4 மணி முதல் இரவு 8 மணி வரை திறந்திருக்கும்.

முகவரி: அருள்மிகு கைலாசநாதர் திருக்கோயில் திங்களூர் – 613204 தஞ்சாவூர் மாவட்டம்.

தொகுப்பு: முனைவர் ஸ்ரீராம்

The post திருநாவுக்கரசரின் பெருமையைச் சொல்லும் திங்களூர் appeared first on Dinakaran.